อ่านหนังสือธรรมมะ จะกี่เล่มก็อ่าน
เทียวไปหาอาจารย์
ไปเข้าวัด ไปนั่ง นั่ง นอน นอน ทำโน้น ทำนี่
แต่เมื่อเกิดบทเรียน กับชีวิต กับจิต กับใจ
ดันช่วยตัวเองไม่ได้ รู้ไม่เท่า รู้ไม่ทัน ไม่สามารถเรียน ไม่สามารถสอนตัวเองได้
หนังสือ วัด อาจารย์ ที่ไหน ก็ไร้ความหมาย ธรรมมะได้เป็นแค่ สิ่งที่เห่อ เห่อ ตามกันไปแค่นั้นเอง เป็นแค่กระพี้
โฆษณา
